காத்திருந்தேன்

மாலை வேளையில்

மலர்ச் சோலை மூலையில்

மன்னவனே உனக்காக

மங்கை நான் காத்திருந்தேன்;

கண்கவர் ஆடையிலே

கவிதையொன்று சொல்லிக்கொண்டு

காளை நீ வருவாயென்று

கன்னி நான் காத்திருந்தேன்;

பூவினுள் நுழைந்து வண்டு

புதுத்தேனை நிறையப் பருகி

போதையில் பாதை புரியாது

பறந்து திரிந்ததைப் 

பார்த்துச் சிரித்தேன்;

ஆண் மயிலும் பெண் மயிலும்

ஒன்றையொன்று உரசிக்கொண்டும்

ஒன்றோடொன்று மோதிக்கொண்டும் 

களித்துக் கிடந்ததைக்

காணமுடியாது கண்டுகிடந்தேன்;

நேரம் ஆக ஆக

நீ அங்கு வராது போக

எங்கோ ஒரு சோகப்பாடல் யாரோ பாட

என் கண்ணிலிருந்து கண்ணீர் ஓட

ஏனோ நான் உயிரில்லா உடல்போலே

எழுந்து போனேன்;